در نظريه ياد گيري بندورا ، گفته شده است كه يادگيرنده از طريق مشاهده رفتار ديگران به يادگيرنده مي پردازد. اين ياد گيري به صورت زير تشريح شده است :
وقتي كه يادگيرنده، يعني مشاهده كننده ، رفتار شخص ديگري را مشاهده ميكند كه آن شخص براي انجام آن رفتار پاداش يا تقويت دريافت مي نمايد آن رفتار توسط فرد مشاهده كننده آموخته مي شود. به اين نوع پاداش يا تقويت مي گويند.
علاوه بر تقويت جانشيني ، در يادگيري از راه مشهاده تنبيه جانشيني هم موثر است.
بنابراين ، اگر رفتار الگو يا شخصي كه سرمشق قرار مي گيرد با تقويت يا تنبيه دنبال شود ، اين تقويت و تنبيه بر رفتار شخصي كه آن رفتار را مشاهده مي كند نيز تاثير مي گذارد.اگر رفتار الگو يا سرمشق با تقويت همراه شود ، احتمال بروز آن رفتار از سوي مشاهده كننده افزايش مي يابد ،و اگر با تنبيه همراه شود احتمال بروز آن رفتار از سوي مشاهده كننده كاهش مي يابد.